" อ่า ทั้มหมดยืนขึ้น ทำความเคารพ "
" สวัสดีครับคุณครู "
" สวัสดีค่ะ วันนี้เรามาเรียนเรื่อง คุณสมบัติของโปรแกรมเมอร์กันนะจ๊ะ " ครูสาวคนสวยทักทายเด็กนักเรียน
" เอาล่ะเปิดหนังสือไปหน้า 16 แล้วอ่านพร้อมกันค่ะ"
" คูณนาโสมบาตของโปรแกเมอร์........" เสียงอ่านอย่างยานคางของนักเรียนที่อ่านพร้อมกัน
" อย่าลืมทำตามที่อ่านไปนะค่ะ เด้วครูจะให้พวกเราจับกลุ่มกันนะค่ะ แล้วให้ออกมานำเสนอหน้าชั้นเรียนกลุ่มละ 3 ข้อ" ครูคนสวยสั่งงานหลังจากเด็กๆอ่านจบ " เชิญกลุ่มแรกเลยค่ะ.."
" สวัสดีค่ะนู๋ชื่อ เด็กหญิง ........" เสียงกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าที่ออกมานำเสนอ...
5 ปี ผ่านไป.....
เด็กๆจากชั้นนี้ก้าวขึ้นไปประกอบอาชีพที่ตนเองใฝ่ฝัน บ้างค้าขาย บ้างทำบัญชี ฯลฯ แต่ไม่มีใครเป็นโปรแกรมเมอร์กันเลย ทำไม...
" มันยากครับยากมาก " นายเข่งบอก
" มันเป็นเรื่องของคนรวยเค้าค่ะ" , " ผมไม่เก่งอังกฤษครับ " , " นู๋ไม่มีคอมค่ะ" อีกมากมายหลายคำตอบที่พรั่งออกมา
" เป็นโปรแกรมเมอร์เนี่ยมันยากมากเลยหรอ ไหนดูซิ ในหนังสือ ว่าไง
อ่าทำไมมันช่างเต็มไปด้วยศัพท์เทคนิคอะไรมากมายอย่างนี้โอ้ว.. "
( ถ้าใครไม่เคยเจอ Search ดูแล้วกันนะ คุณสมบัติโปรแกรมเมอร์ )
ว่าพลางก็บรรจงเก็บหนังสือเข้าตู้ไว้ดังเดิม
มาดูกันสิว่าโปแกรมเมอร์เนี่ยมีคุณสมบัติแบบบ้านๆอย่างไรบ้าง
อาฮ้า ใครหลายๆคนที่ตอนเด็กๆฝันอยากเป็นโปรแกรมเมอร์กันใช่มั้ย ลองมาดูสิว่าคุณมีคุณสมบัตินี้รึป่าว....
1. รูปหล่อพ่อรวย สวยพราวเสน่
2. พ่อรวย อนุญาติให้แม่หรือผู้ปกครองรวยด้วยก็ได้
3. สูงยาวเข่าดี หรือ หุ่นเพรียวก็ไม่ว่า
4. เคยได้รับรางวัลมารยาทไทยดีเด่นอย่างน้อย 1 สถาบัน
5. ไม่เคยเสพสิ่งเสพติด หรือเสพไม่ติดใดๆ
6. ทำตัวอยู่ในกรอบของศาสนาอย่างน้อง 6 วันต่อสัปดาห์
7. เคยได้สอบได้ที่ 1 ของห้องอย่างน้อย 1 ครั้ง
8. เคยได้รางวัลชนะเลิศประกวดเรียงความวันเด็ก
9. มีทักษะทางกีฬา เคยเป็นนักกีฬาโรงเรียนมาก่อน
10. เป็นคนเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่
แน่นอนรีบไปเอากะลามาส่องดู เอ็ย !! กระจกมาดูว่าคุณมีคุณสมบัติข้างต้นมั้ย
" อะไรนะ ไม่มีเลยหรอ" งั้นผมก็ต้องขอให้คุณยอมรับความจริงนะครับว่าเรื่องอย่างเป็นโปรแกรมเมอร์เนี่ย
สำหรับคุณแล้ว ยังเป็นไปได้อยู่ " อ้าว ไหงงั้นอ่ะ " เอาล่ะผมจะเล่าเรื่องให้ฟังซักเรื่องนะ
" ว่ากันว่า โปรแกรมเมอร์เป็น พรสววรค์ที่เลียนแบบได้ยากเพราะเป็นคุณสมบัติที่ติดตัว ถ้าใครรู้ตัวว่าไม่มีก็เลิกฝันไปได้เลย คือ ตอนเกิดเนี่ยจะสังเกตได้ชัดเลยครับ ลองไปถามคนที่บ้านดูนะว่ามีเหมือนกันมั้ย ตอนเกิดออกมาเนี่ยโปรแกรมเมอร์ขั้นเทพจะมี คีย์บอร์ดติดตูดออกมาด้วย ลองไปถามดูนะว่าคุณมีรึป่าฮ่าๆๆๆ หลอกให้อ่านซ้า.."
เอาล่ะมาเข้าสาระกันดีกว่า ก่อนที่ Blog ผมจะโดนด่ามากกว่านี้
โปรแกรมเมอร์เนี่ยจริงๆแล้วมีคุณสมบัติไม่กี่อย่างหรอก ( เอาไปตอบในข้อสอบไม่ได้นะ )
1. ต้องกล้า กล้าทำ กล้าคิดแตกต่าง กล้าลงมือทำ ไม่ใช่กล้าวิวาทนะอย่างนั้นไม่เอา
2. ขี้เกียจ เอ๊ย !! มาไงเนี่ย คือหมายถึงว่าเวลาเขียนโค้ดเนี่ย ต้องขี้เกียจพิมพ์ เราก็ต้องหาวิธีเขียนให้สั้นๆแต่โปรแกรมถูกเหมือนเดิมอ่ะ
3. พิมพ์สัมผัส เอ่อ ผมยังจิ้มดีดอยู่เลย อันนี้ข้าม...
4. ทำโปรแกรมให้ดูง่ายเสมอ แค่ทำตามโจทย์ไม่พอนะ ต้องทำให้คนอื่นที่มาใช้เนี่ยเข้าใจด้วย
5. รอบคอบต่องานเสมอ ตรวจทานให้ดี และพยายามคิดดูว่ามันจะเกิด error ได้อย่างไรบ้างถ้าเราใส่ข้อมูลผิดๆลงไป แล้วพยายามแก้มันซะ
6. พยายามเขียนโปรแกรมให้ออกมาแตกต่างจากของที่มีอยู่หรือของที่เค้าเอามาให้ลอก !!
7. สุดท้าย อนทนต่อ error คิดซะว่า ยิ่งผิดมาก เราก็ยิ่งรู้มาก
แค่นี้แหละถ้าทำได้นะ ก็เป็นได้แล้วทีนี้บางคนยังไม่รู้ว่าเขียนอย่างไรใช่มั้ย เบื้องต้นก็ลองหัดเขียนภาษาที่ง่ายๆก่อน เช่น ภาษา C ภาษาจาวา ถ้าเป็นเว็บก็ HTML ลองดู " อะไรนะ มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษนะ " , " ไม่รู้จะเริ่มไงหรอ งั้นรอติดตามอ่านจาก Blog นี้แล้วกันนะ บทต่อๆไป เอ่าแค่นี้แหละคุณสมบัติโปรแกรมเมอร์อ่ะ"
วันพุธที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันจันทร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2553
โปรแกรมเมอร์คือ...
" มาๆเร่เข้ามา ใครอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ เร่าเข้ามา"
" เอ่อ...ว่าแต่โปรแกรมเมอร์ มันคืออะหยังครับ."
เสียงเล็กๆจากเด็กผู้ชายตัวดำๆหน้าตาดีคนหนึ่งที่แทรกผ่านเข้ามาในรูหูด้วยความเร็ว 346 เมตร/วินาที ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส ผมค่อยๆหันใบหน้าอันหล่อเหลาไปทางต้นเสียงขวามือ
" คนเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ไง จ๊ะ "
"เขียนใส่กระดาษเหรอครับ แล้วมันเข้าไปอยู่ในคอมฯได้ไง มันอ่านหนังสือได้ด้วยเหรอ "
อ่านะ...คำถามแบบใสซื่อแบบเด็กหรือภาษาบ้านๆเรียกถามไม่คิด
" หมายถึงการสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์ด้วยวิธีที่เราเรียกว่าเขียนโปรแกรมไงจ๊ะ"
ผมตอบกลับด้วยเสียงเอ็นดูเด็ก... งง!! นั่นคือสีหน้าที่บ่งบอกความหมายที่ปรากฎอยู่บนใบหน้าเด็กคนนั้น
" เอ่อ.."
ผมพยายามคิดเรียบเรียงคำพูดออกมาให้ง่ายต่อการเข้าใจที่สุด ก็บอกแล้วไงผมเอ็นดูเด็ก
" เอาอย่างงี้นะ ถ้าเราจะสร้างบ้านเนี่ย เราต้องมีอะไรบ้าง อ่าไม่ต้องตอบจ๊ะ "
ผมชิงตอบก่อนจะมีเสียงเล็ดลอดออกมา
" อยู่ๆมันคงเป็นบ้านเลยไม่ได้ใช่มั้ย มันต้องเริ่มจาก อิฐ ดิน ทราย ปูน หลายๆ อย่าง มาก่อสร้างเป็นบ้านถูกมั้ย"
" แต่เด้วนี้มีบ้านสำเร็จรูปแล้วนี่ครับ ไม่ต้องใช้ดินแล้ว "
กำ...กลายเป็นเด็กรู้มากไปอีก
" ก็..."
ผมเริ่มตัน สมองตื้อไปหมด อยากทำอะไรที่มันเกี่ยวกับคดีอาชญากรรมซะจริง
" หนูรู้จักต้นข้าวมั้ยจ๊ะ"
" รู้จักครับ พ่อผมปลูกอยู่"
" นั้นแหละ ก็คล้ายๆกัน เราเป็นคน หว่านเมล็ด แล้วสุดท้ายมันก็โตเป็นต้นออกรวงข้าวให้เราได้เก็บเกี่ยวใช่มั้ย โปรแกรมก็เหมือนกัน เราก็ค่อยๆสร้างมันโดยการเขียนโค้ดทีละนิด จนมันกลายเป็นโปรแกรมที่เราใช้อยู่ทุกๆวันนี้ไงล่ะนึกออกมั้ย"
เด็กน้อยทำหน้าเฉยเมยประดุจยืนอยู่ตรงหน้าผาสูงชัน
" คอมฯมันถูกน้ำไม่ได้ครับ มันช๊อตพี่ไม่รู้เหรอ"
แล้วแกก็หันหลังเดินลับไป....
เอ่อ....เอาเป็นว่าข้ามไปเลยแล้วกัน
" โปรแกรมเมอร์คือ ผู้พัฒนาโปรแกรมตามที่ได้รับมอบหมาย หรือสร้างสรรค์ขึ้นมาเองเพื่อให้ผู้อื่นนำไปใช้ได้อย่างสะดวกและง่ายต่อการเข้าใจ "
ผมตอบตัวเองในใจ
" เอ่อ...ว่าแต่โปรแกรมเมอร์ มันคืออะหยังครับ."
เสียงเล็กๆจากเด็กผู้ชายตัวดำๆหน้าตาดีคนหนึ่งที่แทรกผ่านเข้ามาในรูหูด้วยความเร็ว 346 เมตร/วินาที ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส ผมค่อยๆหันใบหน้าอันหล่อเหลาไปทางต้นเสียงขวามือ
" คนเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ไง จ๊ะ "
"เขียนใส่กระดาษเหรอครับ แล้วมันเข้าไปอยู่ในคอมฯได้ไง มันอ่านหนังสือได้ด้วยเหรอ "
อ่านะ...คำถามแบบใสซื่อแบบเด็กหรือภาษาบ้านๆเรียกถามไม่คิด
" หมายถึงการสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์ด้วยวิธีที่เราเรียกว่าเขียนโปรแกรมไงจ๊ะ"
ผมตอบกลับด้วยเสียงเอ็นดูเด็ก... งง!! นั่นคือสีหน้าที่บ่งบอกความหมายที่ปรากฎอยู่บนใบหน้าเด็กคนนั้น
" เอ่อ.."
ผมพยายามคิดเรียบเรียงคำพูดออกมาให้ง่ายต่อการเข้าใจที่สุด ก็บอกแล้วไงผมเอ็นดูเด็ก
" เอาอย่างงี้นะ ถ้าเราจะสร้างบ้านเนี่ย เราต้องมีอะไรบ้าง อ่าไม่ต้องตอบจ๊ะ "
ผมชิงตอบก่อนจะมีเสียงเล็ดลอดออกมา
" อยู่ๆมันคงเป็นบ้านเลยไม่ได้ใช่มั้ย มันต้องเริ่มจาก อิฐ ดิน ทราย ปูน หลายๆ อย่าง มาก่อสร้างเป็นบ้านถูกมั้ย"
" แต่เด้วนี้มีบ้านสำเร็จรูปแล้วนี่ครับ ไม่ต้องใช้ดินแล้ว "
กำ...กลายเป็นเด็กรู้มากไปอีก
" ก็..."
ผมเริ่มตัน สมองตื้อไปหมด อยากทำอะไรที่มันเกี่ยวกับคดีอาชญากรรมซะจริง
" หนูรู้จักต้นข้าวมั้ยจ๊ะ"
" รู้จักครับ พ่อผมปลูกอยู่"
" นั้นแหละ ก็คล้ายๆกัน เราเป็นคน หว่านเมล็ด แล้วสุดท้ายมันก็โตเป็นต้นออกรวงข้าวให้เราได้เก็บเกี่ยวใช่มั้ย โปรแกรมก็เหมือนกัน เราก็ค่อยๆสร้างมันโดยการเขียนโค้ดทีละนิด จนมันกลายเป็นโปรแกรมที่เราใช้อยู่ทุกๆวันนี้ไงล่ะนึกออกมั้ย"
เด็กน้อยทำหน้าเฉยเมยประดุจยืนอยู่ตรงหน้าผาสูงชัน
" คอมฯมันถูกน้ำไม่ได้ครับ มันช๊อตพี่ไม่รู้เหรอ"
แล้วแกก็หันหลังเดินลับไป....
เอ่อ....เอาเป็นว่าข้ามไปเลยแล้วกัน
" โปรแกรมเมอร์คือ ผู้พัฒนาโปรแกรมตามที่ได้รับมอบหมาย หรือสร้างสรรค์ขึ้นมาเองเพื่อให้ผู้อื่นนำไปใช้ได้อย่างสะดวกและง่ายต่อการเข้าใจ "
ผมตอบตัวเองในใจ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)